ســــــــروش

بیاد پاسدار شهید مهندس مسعود سروش

ســــــــروش

بیاد پاسدار شهید مهندس مسعود سروش

ســــــــروش

آن روزها دانشجویان مبارز تعدادشان در هر دانشگاه به تعداد انگشتان یک دست نمی رسید، زیرا سرکوب ها بشدت وحشیانه بود و تقریباً اگر کسی بوسیله ساواک دستگیر می شد دیگر امیدی به بازگشتش نبود، روزی یکی از دوستان مسعود که دانشجوی مدرسه عالی (دانشگاه) بیمه بود از او می خواهد برای شکستن جو اختناق حاکم بر این دانشگاه کاری بکند، چند روز بعد موقع نهار، مسعود به همراه چند تن از دانشجویان، خیلی عادی وارد غذاخوری این دانشگاه می شوند، و بعد از چند دقیقه شروع می کنند با هم کتک کاری کردن، بقیه دانشجو ها هم که می دانستند ماجرا چیست بعد از کتک کاری های ساختگی و هیاهو و سر صدا از غذا خوری خارج شده و شروع می کنند شعار دادن علیه رژیم شاه، و تا گارد دانشگاه به خود بیاید جمعیت دانشجویان از دانشگاه خارج می شوند و مسعود را فراری می دهند. از آن پس نیز تلاش های او در دانشگاه برای مبارزه با انحرافات فکری گروهک ها و طرفدارانشان، خاطرات عجیب و شیرینی را برای دوستانش به یادگار گذاشته است.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی پیوست و در آنجا هم خوش درخشید و به همین دلیل تا زمان شهادتش او هیچگاه نتوانست موافقت فرماندهی را برای حضور در جبهه بدست آورد پس بناچار در اسفندماه سال 1360 مرخصی گرفت و برای شرکت در عملیات فتح المبین بصورت ناشناس به منطقه رفت و در اولین ساعات فروردین سال 1361 در منطقه شوش، جبهه عنکوش به همراه حدود بیست نفر از اعضاء گروه تخریب که در قطار به مقصد اهواز با آنها آشنا شده بود مورد اصابت گلوله تانک قرار گرفت و به شهادت رسید.

جوانی بسیار با نشاط بود و همواره اولین چیزی که در ذهن همه دوستانش از او به یادگار مانده است بذله های شیرین و و زیرکانه او بود، اعتقاداتش بسیار محکم بود، در اعمال و رفتارش بسیار دقیق بود و احکام فقهی را بر اساس رساله امام خمینی(ره) می دانست و عمل می کرد، به همین دلیل دوستانش بعد از شهادت اش نام فرزند رساله را بر وی گذاردند، او عاشق ادعیه و زیارات ائمه علیهم السلام بود و در وصیتنامه اش خواسته تا دعای ندبه و زیارت عاشورا را برایش بخوانند.

پیام های کوتاه

۴ مطلب در آذر ۱۳۹۴ ثبت شده است


السلام علیک یا حجه ابن الحسن العسکری
آغاز امامت صاحب العصر و الزمان بر جهانیان مبارکباد
۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۳۰ آذر ۹۴ ، ۱۳:۳۲
محسن سروش

شهید مسعود شفاپی از دانشجویان مدرسه عالی(دانشگاه) کامپیوتر بود که در سال 1360 بدست عوامل مزدور آمریکایی(گروهک کوموله) در کردستان به شهادت رسید، او در اوج مظلومیت مردم کردستان برای کمک به مردم کردستان به آن منطقه شتافت و در نهایت به فیض شهادت نائل آمد.
خاطره ای که از ایشان به خاطرم مانده مربوط به سال 59 است که به توصیه یکی از دوستان مشترک برای همکاری با ایشان به تولید رادیو ایران واقع در میدان پانزده خرداد رفتم ، ایشان هم بدون معطلی یک دستگاه ضبط صوت حرفه ای مخصوص برنامه های رادیویی به من داد و یک آموزش حدوداً پانزده دقیقه ای و گفت برو از همین میدان پانزده خرداد از مردم گزارش بگیر ، من هم رفتم و دو سه تا گزارش در مورد جنگ و حمایت های مردمی گرفتم و برگشتم و همکاری کوتاه من با ایشان از همان روز در تولید صدای جمهوری اسلامی ایران آغاز شد. یادش گرامی و به روان پاک مادر تازه گذشته اش فاتحه و صلوات.
۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۲۸ آذر ۹۴ ، ۱۰:۵۸
محسن سروش

شیخ ابراهیم زکزاکی رهبر و امام شیعیان نیجریه که خود از مبلغین اهل تسنن بوده و پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران و آشنایی با امام خمینی (ره) به مذهب تشیع می گرود ، هفته گذشته توسط ارتش نیجریه و به هنگام برگزاری جشن حلول ماه ربیع الاول مورد حمله قرار می گیرد و با مقاومت و شهادت بیش از هزار نفر از شیعیان ، ارتش او را مجروح و دستگیر می کند. نیروهای ارتش نیجریه یکشنبه (22 آذر) با حمله به منزل شیخ ابراهیم زکزاکی در شهر زاریا در ایالت شمالی کادونا وی را دستگیر کرده و به افرادی که سعی در محافظت از این روحانی داشتند، از جمله معاون و سخنگوی وی تیراندازی کردند. بنا بر گزارش‌ها شمار زیادی از شیعیان نیجریه در این حمله کشته شدند.
شیخ ابراهیم زکزاکی که از سلاله پاک زهراست پس از دستگیری به بیمارستان ارتش منتقل شده و در آنجا تحت مراقبت قرار می گیرد، جالب اینجاست که با گذشت حدود یک هفته از وقوع این حادثه شاه عربستان از این اقدام ارتش نیجریه حمایت کرده و این اقدام را مبارزه با تروریسم خوانده است!
اما مردم نیجریه در این روزها به تظاهرات گسترده در سراسر این کشور اقدام کرده اند.
۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۲۸ آذر ۹۴ ، ۱۰:۱۵
محسن سروش


بسم الله الرحمن الرحیم

حوادث تلخی که تروریسم کور در فرانسه رقم زد، بار دیگر مرا به گفتگو با شما جوانان برانگیخت. برای من تأسف باراست که چنین رویدادی بستر سخن را بسازد، اما واقعیت این است که اگر مسائل دردناک زمینه ای برای چاره اندیشی و محملی برای هم فکری فراهم نکند، خسارت دوچندان خواهد شد. رنج هر انسانی درهرنقطه از جهان به خودی خود برای هم نوعان اندوه باراست.
منظر کودکی که در برابر دیدگان عزیزانش جان می دهد، مادری که شادی خانواده اش به عزا مبدّل می شود، شوهری که پیکر بی جان همسرش را شتابان به سویی می برد، و تماشاگری که نمی داند تا لحظاتی دیگر آخرین پرده نمایش زندگی را خواهد دید، مناظری نیست که عواطف و احساسات انسانی را برنیانگیزد. هر کس که از محبّت و انسانیّت بهره ای برده باشد . . .
۱ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۱۸ آذر ۹۴ ، ۱۰:۰۴
محسن سروش