اولین کلام

سلام ؛

برام سوال بود که امشب در مقدمه ام برای فعالیت در این سایت چی باید بنویسم؟...

شاید بهترین حرف مهم ترین دغدغه باشه...شاید بی ریا ترین حرف...شاید به قول مجریای بعضی از این مسابفات "اولین چیزی که به ذهن میرسه"....

امروز مجازی و حضوری خیلی جاها رفتم، خیلی چیزها شنیدم، اما اون چیزی که تمام ذهنم رو درگیر تجزیه تحلیلش کرد، یک جمله از یه بچه ی چهارپنچ ساله بود...جمله ای که نتونستم به حساب احساس کودکی بگذارمش، جمله ای که شنیدنش من رو مدیون کرد تا تلاش کنم برای فهمیدنش...

.
.
.

آرمیتای دوست داشتنی ما که احتیاجی به معرفی نداره، گفته: "عمو به من قول بده وقتی بزرگ شدم و دانشمند شدم، اون وقت آدم بدا اومدن شهیدم کردن، من رو ببر پیش بابام خاک کن."

.
.
.